Getting My เหนือดวง2 To Work
Getting My เหนือดวง2 To Work
Blog Article
เรื่องนี้มีหลักธรรมเยอะมาก แต่ถูกใส่ให้อ่านง่าย ๆ ไม่ยัดเยียด
๓. พระราชรัตนวราภรณ์ (หลวงพ่อแวว) วัดพนัญเชิง พระนครศรีอยุธยา
มีสิ่งที่ไม่ชอบนิดเดียวที่ วางตัวละครแม่เผิน ทำให้ออกแนวฮาไปนิด
สำหรับเรื่องคนเหนือดวงนี่ก็เป็นเรื่องที่ ดวง ทั้งเรื่องจริงๆ เกี่ยวกับโหราศาสตร์ทั้งหมด ตัวเอกเป็นเด็กผู้ชายกำพร้าพ่อ แต่บังเอิญมาเจอโหรชรา ปากเปรี้ยว แถมแม่นซะยิ่งกว่าอะไร ไปๆ มาๆ เลยได้กลายเป็นครูสอนเรื่องดวง
ศ.๒๕๖๔ เอาฤกษ์เอาชัย รู้สึกเป็นมงคลที่ได้อ่านค่ะ
๘. พระครูประโชติธรรมวิจิตร (หลวงพ่อเพิ่ม) วัดป้อมแก้ว พระนครศรีอยุธยา
ชอบตัวละครของแก้วเก้ามาก ตั้งชื่อ���ต่ละคน แล้วบทจะเอาตัวละครไประยำตำบอน ก็ทำได้ตลกซะไม่มี อย่างคุณ เพชร หลานชายคุณนาย สุดท้ายกลายเป็นคนป่า เล่นเอางงไปเลย จะขำก็ขำอยู่ คุณชายดีๆ ไปมีเมียเป็นคนป่า โดนขู่ โดนสารพัด แต่รักเมีย ให้มันได้อย่างนี้สิ ตลกดีจริง
พระผงสุริยัน – จันทรา ดวงตราเทวฤทธิ์
เรื่องนี้ตัวละครเยอะ แต่เทน้ำหนักมาที่ตัวเอกซะส่วนใหญ่ เสียดายตัวละครบางตัวที่ถูกทิ้งไป อย่างแม่พูน แต่งงานใหม่ก็หายไปเลย ตัวลินจงที่เข้ามาตามหาพระเอกแล้วก็หายไป คุณนายทองถักที่มีดวงชะตาว่าบั้นปลายชีวิตจะถูกโกงอีกทีก็หายไป ไม่ได้เล่าต่อให้เห็นบทสรุปว่าเป็นจริงตามพื้นดวงที่ดูไว้ไหม ทนายวัฒน์โกงบริษัทแล้วเป็นยังไง หรือแม้กระทั่งตัวเล็ก ตัวน้อยอย่างกระทิงและยิ่งยวด ที่โพนเคยจับยามดูดวงชะตาให้ เราแอบอยากรู้เส้นทางท้ายสุดของตัวละครพวกนี้ ไหนๆ ก็เขียนออกมา น้าโหนแกก็หยิบ จับ เอามาสอนโพนเป็นตัวอย่าง แต่กลับไม่เห็นบทสรุป รู้สึกเสียดายจริงๆ
หลังจากนี้ ยานทั้งสองส่วนจะแยกตัวออกจากกันอีกครั้ง ตัวยานที่เพิ่งทะยานขึ้นมาจากพื้นผิวดวงจันทร์เพื่อนำแคปซูลดินมาส่ง จะถูกปลดทิ้งลงสู่พื้นผิวดวงจันทร์
ดวงจะมีประโยชน์อะไร ในเมื่อใครก็ตามที่รู้อนาคตก็เปลี่ยนไปได้ตามที่เขาต้องการ โพนไม่อยากได้ยินคำถามเช่นนี้เลย เพราะได้ยินทีไรก็ยิ่งคิดถึงน้าโหน แกเคยเป็นคนให้คำตอบที่โพนจำได้แม่นยำนัก
อีกส่วนหนึ่ง ที่แบบต้องยอมคนเขียน คืออุปนิสัยตัวละครตลอดทั้งเรื่อง บอกเล่าภายนอก เหนือดวง2 ภายใน คล้องกันไปหมด พอหยิบมาเล่าถึงพื้นดวงชะตา ทำนายอนาคต ก็สามารถเห็นภาพได้ดีมาก และชอบมากๆ กับคาแรตเตอร์ของคุณนายทองถักและโหรมหาศาล คุณนายทองถักคงเส้นคงวา โหรมหาศาลนี่ก็ล้อกับเรื่องเปลือกนอกเปลือกในได้ดีมาก นักเขียนเก่งมาก
เรื่องนี้สำหรับเรา เป็นเรื่องที่หยิบมาอ่านได้ไม่ง่วง เนื้อเรื่องลุ้นได้ตลอด เดินเรื่องฉับไว เหตุการณ์เยอะมาก นักเขียนแบ่งเนื้อเรื่องออกเป็นบทๆ แต่กระนั้น ตัวบทก็มีเนื้อหาต่อกัน เรียกว่า แบ่งบทแต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกว่าเป็นจุดพักเลย ต้องรีบอ่านต่อ เพราะเหตุการณ์ยังไม่จบ
"ถ้าเอ็งงอมืองอตีน เอ็งก็ไม่ใช่ลูกผู้ชาย"